۱۳۵

و من مضطرب و دل نگران به تو گفتم که پر از تشویشم 

چه شود آخر کار؟!!! 

و تو گفتی آرام- که خدا هست کریم 

 پاسخی نرم و لطیف 

که به من داد یک آرامش شیرین و عجیب