روزنه

دلم فریاد می خواهد،ولی در انزوای خویش چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب...

روزنه

دلم فریاد می خواهد،ولی در انزوای خویش چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب...


بدیش اینه که معمولا کسی که تو از تنهایی درش میاری


کسی نیست که تو رو از تنهایی دربیاره

نظرات 4 + ارسال نظر
مرتضی شنبه 8 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 12:01 ق.ظ http://omid-e-naomid.blogsky.com/

متعصفانه این واقعیت داره!!!!
مثلاً الآن سه هفته هست که من بهت لینک دادم و تو رو از تهایی در آوردم!!!(اسمایلی نا معلوم!!!!)
اون وقت شما به من لینک ندادی تا منو از تنهایی نجات بدی!!!!!

البته ما شما رو بدون لینک هم قبول داریم!!!!

منظورت از لینک دادی چیه؟!

آقاپسر شنبه 8 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 12:33 ق.ظ http://www.aghapesar.ir

اینم از همون حقیقت تلخایی بود که زیاد میگفتی ... از هموناس !

بله و متاسفانه همیشه همین بوده و هست...

مریم شنبه 8 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 09:21 ق.ظ

همیشه همینطوره.وقتی تنهاست براش عزیز میشی.اما وقتی تنها میشی...
با اجازتون لینکتون کردم خانوم:‏)‏

حالا این واسه همه عمومیت پیدا کرده وال یه ادم به خصوص نیست دیگه متاسفانه
برای لینکم ممنون:)

بابک شنبه 8 آبان‌ماه سال 1389 ساعت 09:34 ق.ظ

این تنهائی اسمش حماقت است ... نه بدی

یعنی چی نه بدی؟!!!
و واسه چی اسمش حماقته؟!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد