میون یه دو راهی بد جوری موندم
همه اش به ادامه تحصیل فکر می کنم و میگم بی خیال کار بشم
از اون طرف میدونم برای فوق خوندن خیلی هم راحت نیست. و قبول شدنش هم و بعد از همه مهم تر هزینه هاش....
راستش ناراضی بودن از جو کاری جدیدم بیشتر مصرم کرده برای این تصمیم و اینکه همیشه دوست داشتم فرصتی باشه برای ادامه دادن...
اگه بتونی دانشگاه ملی روزانه قبول شی که هزینهای نداره.
اگه گفتن که خیلی ساده است آقا میثم ولی قبولش شدنش به این آسونیا نیست...
ولی اگه تصمیمم قطعی بشه تمام تلاشمو می کنم...
بابا این خواهر من یه سال نشست تو خونه، خودش رو کشت، بعد قبول شد (بعد از ۲ سال دوری از درس)، درسته که سخته ولی میشه (قبول دارم که خیلی هم سخته)،
البته به رشتهتون هم ربط داره که چقدر پذیرش داره (مثلن رشته خواهر من فقط ۷۰تا میخواد :دی ولی رشتهی خود من ۱۵۰۰تا هاهاها :دی)،
اگه بخواین میشه مطمئنا :)
منم که گفتم با تلاش زیاد میشه!!
حالا تو اون ادمی که باید تلاش کنه و همت داشته باشه را پیدا کن:دی